Met Pijn aan het Werk

op maandag 18 maart 2019
Alleen maar je best blijven doen dan wel accepteren helpt niet. Wat wel?

Ernst Jansen maakte mij weer kristal helder hoe goedbedoelende hulpverleners iemand volledig op het verkeerde been kunnen zetten. Ernst had al jaren rugklachten en dit maakte het in toenemende mate lastig zijn werk te doen. Hij hield van zijn werk, maar merkte wel dat het hem steeds meer moeite kostte zich te handhaven. Af en toe nam hij een lang weekend, niet omdat hij dat wilde, maar op die manier kon hij weer even bijkomen. Aan ziek melden had hij een broertje dood, dus dan maar vrij nemen. Niet leuk voor vrouw en kinderen, want op die vrije dagen hadden ze niets aan hem. Vervolgens kreeg hij in de therapie te horen dat de pijn in stand werd gehouden en versterkt werd door het op de tenen lopen, de druk, de stress.

Hij moest aanvaarden, de strijd opgeven, loslaten, zijn werk vaarwel zeggen. Als hij dat zou doen, zou het met de pijn een stuk beter gaan. Helaas bleek het tegendeel het geval. Eerst had hij werk en pijn en dat was ellendig, en nu heeft hij alleen maar pijn en geen werk en dat is nog ellendiger. Het ging niet beter met hem, maar slechter. Gelukkig was hij nog niet te laat en kon hij het roer nog omgooien.

Ernst stond open voor een andere, betere methode. Hoe ziet die benadering eruit? Een betere aanpak is dat je open kaart speelt, en ontdekt wat voor jou heilzaam is.

STAP 1 Maak anderen deelgenoot

Ernst nam vrij en verhulde daarmee de ware reden van zijn afwezigheid. Waarom was hij niet open en eerlijk? Hij houdt zijn omgeving niet zomaar voor de gek, daar zitten foute gedachten en foute emoties onder:

  1. Je faalt als je je problemen zelf niet kunt oplossen (hoezo? valse schaamte en misplaatste trots)
  2. Je moet anderen niet lastig vallen met je problemen, ( is dat lastig voor anderen?)
  3. Ze kunnen of willen je toch niet helpen, (weet je dat zeker of is het wantrouwen, angst)

Voor die andere aanpak zijn andere, betere overtuigingen nodig: De kans dat problemen oplosbaar blijken als ze op tafel komen en besproken worden is spectaculair groter, dan wanneer je er mee blijft rondlopen.

  1. Je kunt zichzelf niet helpen (je dat bewust zijn, is goed voor de nederig- heid). Je kunt wel een ander helpen en en een ander kan jou helpen en samen gaat alles beter.
  2. Als je je niet wilt laten helpen, anderen niet toelaat, dan ben je asociaal bezig. Je doet dan tekort aan de meest fundamentele behoefte van anderen: belangrijk te mogen zijn. (William James de grote Amerikaanse psycholoog stelt: de meest fundamentele drijfsfeer in de menselijke natuur is de hunkering naar waardering).

Als het probleem op tafel komt, dan wordt één ding duidelijk: als Ernst beter was geworden van zijn best doen, dan was hij allang beter geweest. Hoe hard je ook je best doet, als je methode niet deugt, kom je er nooit.

STAP2  Anders werken

Te vaak wordt bij pijn en vermoeidheidsproblemen de oplossing gezocht in korter werken. Waarom werkt dat vaak niet? Als je van 8 uur naar 6 uur gaat, heb je de neiging in die 6 uur meer te doen en harder te werken, omdat je er maar 6 uur bent. Tenslotte kun je daarna immers bijkomen. Helaas 6 uur intensiever werken is slechter dan 8 uur minder intensief. Het gevolg is, dat die 6 uur steeds meer gaat knellen en je dan moet teruggegaan naar 4 uur. In die vier uur meen je nog meer je best te moeten en te kunnen doen, omdat je meer (de hele middag en de hele avond) hersteltijd hebt. Helaas op een bepaald moment werkt op deze manier 4 uur ook niet meer.

Korter werken is de oplossing niet, anders werken wel. Lang en intensief belastenis slecht, vaak en licht belasten is prima. Korte herstelperiodes zijn prima, een lang weekend bijkomen zoals Ernst dat deed, is onzin. Het zorgde er alleen maar voor dat hij verzwakte. Ernst ging steeds korter werken en steeds meer zijn best doen, en dat werkte niet. Loslaten, aanvaarden en thuis gaan zitten, maakte de tragedie nog groter. Hij is met zijn baas en collega’s aan tafel gaan zitten. Hij heeft een dringend beroep op hen gedaan en begrip en hulp gevraagd. De positieve reactie was een geweldige opsteker. Samen hebben ze duidelijk gekregen wat helpt bij zijn rugprobleem.Vaker een korte pauze. Niet lang achter elkaar staan of zitten, vaker even lopen en het werk zo mogelijk afwisselen. Experimenteren met verschillende schema’s, regelmatig evalueren, zelf de regie houden. Het is niet moeilijk, mits je maar durft te communiceren en het samen organiseert.