Spreekangst

Stel, je moet over een paar maanden een lezing houden voor een groot publiek. Ook al heb je de lezing klaar, dan is het nog uiterst onverstandig zonder gerichte voorbereiding een dergelijke spanning oproepende taak zo maar tegemoet te gaan. Het is het beste je verhaal eerst te vertellen aan één bekend persoon. Vervolgens ook zijn commentaar te vragen. Vervolgens vraag je meer mensen (drie à vijf) naar je verhaal te luisteren. Het kan handig zijn je lezing op video vast te legt, zodat je jezelf ziet spreken. Het is zeer gewenst veel informatie in te winnen over spreken in het openbaar. Daar zul je zeer bruikbare tips vinden. Bij angst is het altijd belangrijk om iets klein te maken. Spreek niet tot een zaal, die is veel te groot en te onpersoonlijk. Dat staat gelijk als spreken tegen een muur, dat lukt je ook niet. Doe of je je verhaal houdt voor drie mensen, één persoon links in de zaal, één in het midden en één rechts. Kijk ze ombeurten aan en je zult door die drie contact maken met heel de zaal zonder dat je daar je best voor doet. Stel je vervolgens voor dat de één een goede vriend van je is, de ander je moeder en de derde je buurman. Je zult het dan automatisch je verhaal wat eenvoudiger vertellen, wat gemoedelijker en natuurlijker, omdat je meer je zelf bent.

Je kunt je tekst dan ook beter niet letterlijk voorlezen, maar probeer elk alinea in een of twee kernwoorden te vatten. Vertel vervolgens in je eigen woorden zo eenvoudig mogelijk met veel voorbeelden je verhaal. Op deze manier heb je een moeilijke taak door een grondige voorbereiding overzichtelijk en hanteerbaar gemaakt.