Beter terug naar je werk

op vrijdag 08 maart 2019
Je bent even goed als je laatste wedstrijd. De keeper wordt op handen gedragen zolang hij de meest onmogelijke ballen uit zijn doel houdt. Hij is god als hij op het beslissende moment een penalty weet te stoppen. Even zo vrolijk fluit hetzelfde publiek zijn held van het veld, zodra hij een paar blunders maakt. Het geheugen van mensen is bijzonder kort. In korte tijd is je krediet weg. Je kunt in één dag je huwelijk stuk maken. Het wrange is dat je het daarna niet in één dag goed kan maken.

Ook op je werk ben je even goed als je laatste wedstrijd. Op je populariteit bouwen, is bouwen op dun ijs.

Gerard zit thuis met hartproblemen. Zijn collega’s vinden het sneu voor hem. Het commentaar: prima inzet, maakte zich soms te druk, perfectionist, had de laatste tijd wel een erg kort lontje.

Gerard hoort in het begin nog wel iets van zijn werk, maar al heel snel merkt hij: uit het oog uit het hart. Hij blijkt minder onmisbaar dan hij steeds heeft gedacht. Hij hoort zijn collega nog zeggen: Je moet hart hebben voor de zaak, de zaak is ook hard voor jou. Toen kon hij er nog om lachen, nu niet meer. Feit is dat hij veel heeft geïnvesteerd. Hij had gehoopt er meer voor terug te krijgen.

Gelukkig herstelt Gerard langzaam maar zeker. Hij is niet meer zo dodelijk vermoeid. Hij wil terug naar werk. Hij is positief ingesteld en gaat er van uit: als ik er eenmaal weer ben, als ik mijn gezicht maar weer regelmatig laat zien, dan wordt het weer als vanouds. Als hij echter terugkomt, dan merkt hij tot zijn grote teleurstelling, dat de rode loper niet is uitgerold. Gerard moet weer opnieuw ingepast worden en dat blijkt niet gemakkelijk. De mensen die nu zijn opgesteld, zijn niet zonder meer bereid hun posities prijs te geven. Mensen die op de reserve bank zaten, zijn blij als ze eindelijk opgesteld staan. Hard? Oneerlijk? Of gewoon realistisch? Kan Gerard zijn verlies nemen? Kan hij dit gebrek aan collegialiteit verwerken?

Het is voor hem te hopen. Hij heeft een vrouw, drie kinderen en een dure hypotheek. Hij kan niet op zoek naar die prettige baas en loyale collega’s, die wat er ook gebeurt, zijn plekje onder de zon veilig stellen. Als Gerard wat wil, dan moet hij zichzelf weer invechten. Als hij terug komt, dankzij zijn baas en zijn collega’s dan heeft hij geluk gehad. Als hij terug komt dankzij zichzelf, dan heeft hij pas echt iets bereikt.

Niet veel mensen zijn in staat om uit een verloren situatie terug te vechten. Ze zijn teleurgesteld en raken verbitterd. Ze gaan in de slachtoffer rol. Het hoeft voor hen niet meer. De reactie van anderen bepaalt hun inzet. Ze hebben verwachtingen, die niet altijd realistisch zijn. Weggaan, het elders opnieuw proberen, heeft geen zin als je jezelf meeneemt. Als je weggaat en je hebt je lesje niet geleerd, dan is er kans op herhaling van zetten en nieuwe teleurstellingen levensgroot. Het is voor je zelfvertrouwen beter, als je daar herstelt waar je ziek geworden bent.

Koester het, waardeer het, als mensen in hun werk naar jou toe loyaal, eerlijk en onzelfzuchtig zijn. Reken er niet op. In de jungle geldt de wet van de sterkste. Concurrentie kan moordend zijn. Het moeten blijven vechten voor je plaats, houd je scherp. Een bedrijf blijft gezond als het zich voortdurend aanpast. Je bent niet getrouwd met je werk. Liefde, waardering en loyaliteit in goede en slechte dagen moet je in je relatie zoeken. Op het werk speelt er een economisch belang. Laat je niet ontmoedigen, gewoon je kunstje opnieuw laten zien, maar beter, slimmer en effectiever. Zet je talenten in op het werk, maar niet je hele ziel en zaligheid. Hou het gezond !!